اندیشه ها در مورد آیه امروز...
او گناهان ما را بر دوش گرفت. او نه تنها متحمل آنها شد؛ بلکه متحمل رنج و عذاب ناشی از تاوان گناهان ما شد؛ تاوانی که سزاوار ما بود. درد شدید ناشی از زخم های او منجر به شفای ما گردید. رنج او شد عدالت ما. ما چطور میتوانیم فکرش را بکنیم که دوباره به گناه برگردیم بعد از اینکه او بحدی درد کشید تا تاوان آنرا بر خود بگیرد؟
Thoughts on Today's Verse...
He bore our sins. He didn't just carry them; he suffered the penalty we deserved. His anguish was our healing. His suffering was our righteousness. How can we ever think of going back to sin after he suffered so much to bear its penalty?
دعای من
ای خدای قدوس، تو شاهد جان سپردن پسر گرانقدرت در زیر بار گناه من و همه گناهان بودی، من هرگز سر در نمی آورم از اینکه تو چطور مقاومت کردی. تو را بخاطر محبت عظیم و بزرگیت میستایم.ای خدا، هیچکس را با تو نمیتوان مقایسه کرد. بزرگی و عشق تو ورای تصورات و آرزوهای من است. من امروز بوسیله عیسی برای جلال تو خواهم زیست، همان کسی که متحمل گناه من شد تا من بتوانم فرزند تو شوم. در نام پرارزش پسرت دعا میکنم. آمین.
My Prayer...
Holy God, how you could stand to see your precious Son under the weight of my sin, all sin, I will never understand. Thank you for such great a love and for being so great a God. There is none who can be compared to you, O God. Your greatness is beyond imagining and your love beyond my dreams. I will live today to your glory through Jesus who bore my sin so I could be your child. In the precious name of your Son I pray. Amen.
 زیست کنیم، زیرا به سبب زخم های اوست که شما شفا یافته اید.){kind=link}