اندیشه ها در مورد آیه امروز...
من نمیدانم. من نمیدانم! احتمالن این عبارت یکی از دشوارترین عبارتها برای ما بوده است. اما هنگامیکه به خدا و راههای او می اندیشیم، این تنها عبارتی است که میتوانیم به زبان آوریم. تنها چیزی که ما در مورد خدا میدانیم این است که او در فیض خویش خواست تا حقیقتی را بر ما آشکار سازد. او راز تمام رازهاست. او آن ناشناس متعال است که قابل شناختن میباشد. بعلاوه آنچه که ما از او میدانیم، آنچه که او در عیسی بر ما آشکار نموده است، نه تنها قوی و عالی است، بلکه دوست داشتنی و تؤام با مهربانی است.
دعای من
به تو، ای خداوند خدا، من تنها میتوانم شگفت زدگی و ترس تؤام با احترام خویش را به تو تقدیم کنم. هنگامیکه به وسعت کائناتی که سیاره ریز و آبی رنگ ما در آن میچرخد و به حیات خود ادامه میدهد می اندیشم، من در برابر حاکمیت مطلق تو که بطرز عجیبی پیچیده و گسترده است، با فروتنی سر تعظیم فرود می آورم. و بطور همزمان، ای اَبّا پدر، من نزدیک بودن تو را به خودم گرامی میدارم. تو نیکو هستی، نیکوتر از همه چیز و همه کس که من میشناسم، و نیز تو خدایی هستی فراتر از زمان و مکان، و نیز پدر منی که همواره به من نزدیک است. تو را سپاس میگویم که در دسترس هستی، اما نمیخواهی که مرا کنترل کرده یا اراده خودت را به من تحمیل کنی. تو را سپاس میگویم و در نام عیسی حمدت میکنم. آمین.
