اندیشه ها در مورد آیه امروز...
تکبر پیشرو هر سقوطی است! تلاش شما باید بر متعادل نمودن این دو حقیقت باشد:«من نباید مغرور باشم، اما باید بفهمم که خدا تا چه اندازه برای من ارزش قائل است.» و این کار ساده ای نیست. شیطان میتواند از انتقادهای ناعادلانه ما استفاده کند، چیزی که من آنرا سندرم «کِرمِ بی ارزش» مینامم، تا ما را دلسرد ساخته و ما را از بکارگیری عطایایمان و از شناخت ارزشی که در نظر خدا برای کار ملکوت او داریم، بازدارد. به عبارتی دیگر، تکبر کاری میکند که خدا از صحنه خارج شود و در پادشاهی خدا، بجای توجه به خدا، همه نگاهها به سوی ما معطوف میگردد. حمل کردن تصویر خدا و بخشی از انسانیت سقوط کرده بودن چیزی بیشتر از یک جریان الهیاتی است؛ کشمکشی روزانه است برای شاگرد بودن. اما ما میتوانیم تعادلی مناسب را نگاه داریم بوسیله ستودن کسی که ما را فرزند خود ساخت و در خانواده خوبش ما را بعنوان فرزندخوانده پذیرفت.
Thoughts on Today's Verse...
Pride does go before a fall! Try balancing these two truths: "I must not be prideful, but I must understand just how much God values me." It's not easy. Satan can use our self denigration, what I call the worthless worm syndrome, to discourage us and keep us from using our gifts and knowing our value to God for Kingdom work. On the other hand, pride takes God out of the picture and attributes any contribution to God's Kingdom to us and not to God. To be both bearer of the image of God and part of fallen humanity is more than a theological issue; it is the daily struggle of being a disciples. But we maintain the proper balance by praising the One who made us his child and adopted us into his family.
دعای من
پدر قدوس، من بعنوان فرزندت که به بهای زندگی عیسی بازخرید شده، میدانم که عزیز تو و برای تو ارزشمند هستم. اینرا میدانم که تو بمن توانایی هایی داده ای تا از آنها برای جلالت و برکت رساندن به کلیسای تو استفاده کنم. اما پدر، من حتی نمیخواهم به این فکر کنم که توانایی های من به نحوی به رتبه والای من یا کار من بستگی دارد. من میدانم که تو به من عطایا، توانایی ها، و تجربیاتی داده ای که مرا شکل داده اند، پس لطفن مرا در جهت جلال دادن خودت تقویت فرما. اما پدر، من هرگز نمیخواهم که جلالی که ناشی از عطایای توست، باعث غرور من گشته یا این ادراک را از من بگیرد که من هستم آنچه که هستم، من دارم آنچه که دارم، و من آنکاری را باید انجام میدهم، زیرا من اینها را از فیض و عطایای سخاوتمندانه تو دارم. دعای من این است که من فرزند فروتن اما ارزشمند تو در خدمت پادشاهی تو باشم. من در نام عیسی، برادر بزرگترم و پسر تو دعا میکنم. آمین.
My Prayer...
Holy Father, as your child, redeemed at the cost of Jesus' life, I know I am loved and valuable to you. I know you have given me abilities and gifts to use for your glory and to bless your church. But Father, I do not want to ever think that my abilities are somehow tied to my superiority or work. I know you have given me the gifts, abilities, and experiences that have shaped me, so please empower me to your glory. But Father, I never want the glory that is achieved from your gifts to puff me up or rob from me the realization that I am what I am, I have what I have, and I do what I do, because of your grace and your generous gifts. May I ever be your humble but valuable child at work in your Kingdom. I pray in the name of Jesus, my older brother and your Son. Amen.
