اندیشه ها در مورد آیه امروز...
ما در دوره و فرهنگ حق و حقوق زندگی میکنیم. «این حق من است که ـــــ.» تنها کافیست که جای خالی را پر کنید. اما ما این حق را نداریم که فرزند خدا باشیم. این حق بوسیله فیض خداست که بما داده شده است. خدا بهای سنگینی را پرداخت تا ما به این حق دست یابیم. عیسی به این زمین آمد، زیست، مُرد و از مردگان قیام کرد. ما بوسیله ایمان است که این فیض را می یابیم: خدا بما تولد تازه میدهد چنانکه به عیسی بعنوان خداوند خویش اعتماد میکنیم و ما تعمید یافته و بوسیله قدرت روح القدس، از نو متولد میشویم(یوحنا۳:۳-۷؛تیطس۳:۳-۷). متولد شدن از خدا، متولد شدن از بالا، تولد «دوباره»، هدیه فرزند خواندگی و پذیرفته شدن به خانواده الهی است و همه حقوق وارثین در خانه خدا را شامل حال ما میسازد(غلاطیان ۲۶:۳-۲۹؛ غلاطیان ۱:۴-۷). پس بیایید این فیض، این برکت، این فرزند خواندگی، این حق را دست کم نگیریم! ما اکنون فرزندان خدا هستیم(اول یوحنا ۱:۳-۳). بیایید برای این فیض شکرگزاری کنیم و طوری زندگی کنیم که نشان دهنده تعلق ما یه خانواده خداست.
دعای من
اَبّا پدر، تو را سپاس میگویم که مرا بعنوان یکی از اعضای خانواده ات به حساب آوردی. خواهش من این است که زندگیم بازتابی از تأثیر، شخصیت، رحمت، قدوسیت، شفقت، عدالت، و عشق تو باشد. پدرم، من میخواهم شبیه تو باشم. همانطور که من بوسیله قدرت روح القدس در خانواده تو بدنیا آمدم، لطفن مرا بوسیله روحت مملو بساز تا من تو را بیشتر در تمام کردار و گفتار امروزم منعکس نمایم. در نام برادر بزرگتر خویش عیسی دعا میکنم. آمین.
