اندیشه ها در مورد آیه امروز...
پولس رسول بعد از فهرستی از رفتارهای ناپسند و جرائم که همگی نادرست و رایج بودند، گفتار خود را با کلماتی باورنکردنی از فیض خدا به پایان میرساند. ما همه تمایل به زندگی در سرزمین«من اینطوری بودم» داریم. برای بعضی از ماها، کارهایی که در گذشته انجام داده ایم، بهانه ای می شود که با احساسات خوش لیکن متکبرانه دیروز زندگی کنیم. پولس آیات ۴-۹ باب سوم رساله به فیلیپیان را به این گروه مینویسد. برای گروه دیگری از ما، زخمها و گناهان گذشته مان به کوله باری مملو از پاره سنگها تبدیل میشوند که ما آنها را برای بقیه عمرمان بدوش میکشیم. ما آن«پاره سنگهای کهنه» را از توی کوله پشتی در می آوریم و آنها را بار دیگر مورد بازرسی قرار میدهیم و خودمان را عذاب میدهیم. ما از آنها بعنوان مدارکی دالّ براینکه نمی توانیم در زندگی مان پیشرفت کنیم، استفاده می نماییم. پولس در این بخش از کلام خدا، ما را به نحوی باشکوه بیدار می سازد. در مسیح، دیگر کوله بارها و پاره سنگها وجود ندارند. ما پاک هستیم! ما تقدیس شده ایم! ما از هر خطایی مبرا شده ایم. چگونه؟ چرا؟ چه کسی؟ قربانی و پیروزی عیسی و کار قدرتمند روح القدس.
دعای من
ای پدر مرا ببخش، برای خوشگذرانیدن با دیروز، تباه کردن امروزم، و کدر ساختن فردایم. در تمایلم برای زیستن در سرزمین«من اینطوری بودم» به کمکت احتیاج دارم. به ما آن شهامت را بده تا باور کنم که تو گذشته مرا در جای مناسبی قرار داده ای و می خواهی که امروز در من کاری تازه و پرجلال انجام دهی، کاری پرجلال و پر از فیض تا تو را تکریم و مرا نجات دهد! به اسم عیسی از تو تشکر میکنم. آمین.
