اندیشه ها در مورد آیه امروز...
بعنوان یک خادم، من امتیاز شرکت در بسیاری از وقایع مهم زندگی افراد را داشته ام. چه خوب چه بد، حضور داشتن در قسمتهای مرکزی زندگی، اعتمادی مقدس است. در آن لحظاتی که دشوارترین است، در حال مرگ و موت، آیاتی نظیر این، دلم را از قوت پر میسازد و بیادم مي آورد که چرا من آن تلفن را جواب دادم تا در آبهایی که از سرم گذشته بود، خدمت کنم. وعده خدا در اینجا یادآور عظیمی است از اینکه آنچیزی را که او شروع کرد با رهانیدن قومش از مصر، او همچنین با داخل کردن آنها به سرزمین موعود به کمال میرساند. اکنون، ما میتوانیم وعده قدرتمندتری را در پس این کلمات بشنویم. ما حتی میتوانیم آنها را منطقی تر بیابیم و به آنها اعتماد کنیم. خدا آنچه را که به قوم اسرائيل گفت، بجا آورد. چونکه او این کار را برایشان انجام داد، آیا ما نمیتوانیم با اطمینان بگوییم،«من میدانم که تو، ما را به مکان قدس خود رهبری خواهی نمود؟»
دعای من
ای شبان مهربان، تو مرا در زمانهایی بسیار دشوار رهبری نموده ای و مرا با امنیت عبور دادی. اکنون که خواهان زندگی کردن برای تو هستم، لطفاً حضورت را برایم آشکار بساز. من براستی بر این باورم که تو مرا به سوی مسکن قدس خود رهبری میکنی، اما باید اعتراف کنم که گاهی اوقات این مسیر، دشوار میشود و ایمان سخت. دلیری مرا احیا کن، ای خداوند، همچنانکه با یوشع ناآزموده و موسی بی میل انجام دادی. و بعد ای خداوند عزیز، مرا برای کمک به دیگران بکار گیر تا وعده تو را و راه خانه به سوی تو را بیابند. در نام عیسی دعا میکنم. آمین.
