اندیشه ها در مورد آیه امروز...
هنگامیکه قوم اسراییل در رویارویی با دشمن بیرحم خود نابود شده بودند و همه شکوه و افتخاراتشان به یغما رفته بود و روح ایشان بعنوان قوم خدا عریان شده بود، خدا وعده خویش را اعلام نمود. هرچند که آن تباهی، واکنش خدا به عصیان و گناه ایشان بود، تنبیه خدا تنها جنبه تأدیبی نداشت، بلکه جنبه رهانندگی نیز داشت. در بدبختی ایشان، خدا وعده کامیابی، امید، و آینده ای روشن را داد. همچون پزشکی که با جا انداختن استخوانی شکسته منجر به درد میشود تا موجبات شفا را فراهم آورد، تنبیه و تأدیب خدا جنبه سرگرمی یا شوخی ندارد بلکه شفا دهنده و نهایتن زندگی بخش است.
دعای من
ای خداوند، در کشمکش هایی که دارم کمکم کن تا فیض تو را یابم ــ نه در خلاص شدن از کشمکش و درد، بلکه در رهایی از گناه و عوض شدن دلم و عادتهایم تا تو در زندگیم جلال یابی. اینرا بوسیله فیض تو و در نام رهاننده خویش عیسی میخواهم. آمین.
