اندیشه ها در مورد آیه امروز...
روی سخن پولس با مایانی است که قاضی امور جزیی و بی-اهمیت هستیم، اموری که برای ایمانمان جنبه حیاتی و مرکزی ندارند. او بیادمان می آورد که کار چه کسی است که در مورد این امور به قضاوت مینشیند. او همچنین به ما خاطر نشان میسازد که شخصی را که ما محکوم میکنیم، از آن خداست و این حق خداوند است که او را داوری کند. ما غالبن میتوانیم عیوب دیگران را پیدا کنیم، و در مورد مسائلی بی اهمیت قضاوت کنیم، اما هرگز با گناه عیان در زندگی خود، مقابله نمیکنیم. بیایید اینرا بخاطر داشته باشیم که ما برای جزٔ جزٔ هر کاری که میکنیم باید به خدا جوابگو باشیم، عین همان شخصی که در موردش به قضاوت مینشینیم.
دعای من
ای پدر مرا ببخش. اعتراف میکنم که در مورد دیگران به خطا داوری کرده ام، در صورتیکه این حق من و یا در حیطه اختیارات من نبوده است. اینرا میدانم که عیسی برای رهایی ایشان، از جان خود گذشت. میدانم که تو ایشان را دوست داری و برای هر یک از ایشان نقشه ای داری. لطفن مرا بکار بگیر تا مشوق فرزندان تو باشم و نه سنگ لغزش. در نام عیسی دعا میکنم. آمین.
