اندیشه ها در مورد آیه امروز...
در روزهاى تولد عيسى، گروهى از انسانهاى حقير و متعهد بودند كه هنوز هم در جستجوى رهايى خداوندى بودند. آنها ميدانستند كه اين نجات به بهاى سنگينى تمام خواهد شد— نه تنها براى ايشان، بلكه براى خداوند نيز. اشعيا در"سروده هاى خادم" به آن اشاره كرده بود(اشعيا٥٣). آنها در تاريخ خود، اين واقعيت را تجربه كرده بودند. از اينرو، آنها با دلهايى صادق اعتراف كردند كه نميتوانند خود را نجات داده و برهانند. اين توانايى بايد از جانب خدا مى آمد و بايد در زندگى افراديكه بدنبال تحول الهى بودند، جارى ميشد. نيازشان اين بود كه از خود خدا، اين قوت را بخواهند! آنها بايد روى او، حضور او را در زندگى روزمره شان ميطلبيدند. و اين براى ما نيز صادق است!
دعای من
اى خداوند، مالك زمين و آسمان، حاكم بر همه خلقت، ترا ميستايم. تو را بخاطر قدرت و جلالت حمد ميگويم. تو را بخاطر حكمت، خلاقيت، رحمت و عدالتت تمجيد ميكنم. تو را سپاس ميگويم زيرا تو تنها لايق پرستش هاى من هستى. تو اى خداوند، به تنهايى ميتوانى مرا برهانى. لطفن نور چهره ات را بر من بتابان و حضورت را در زندگيم آشكار بساز. بنام عيسى ميطلبم. آمين.
