இந்தநாளுக்குரிய வேதவார்த்தையின் கருப்பொருள்
ஜெபம் என்பது நம் இருதயத்தில் உள்ளதை அவருடன் பகிர்ந்து கொள்ள தேவனிடமிருந்து வரும் எண்ணிமுடியாத அழைப்பு. நம்மிடம் அந்தப்படியே ஆவியானவரும் நமது பலவீனங்களில் நமக்கு உதவிசெய்கிறார். நாம் ஏற்றபடி வேண்டிக் கொள்ளவேண்டிய தின்னதென்று அறியாமலிருக்கிறபடியால், ஆவியானவர்தாமே வாக்குக்கடங்காத பெருமூச்சுகளோடு நமக்காக வேண்டுதல்செய்கிறார். அன்றியும், அவருடைய தீர்மானத்தின்படி அழைக்கப்பட்டவர்களாய் தேவனிடத்தில் அன்புகூருகிறவர்களுக்குச் சகலமும் நன்மைக்கு ஏதுவாக நடக்கிறதென்று அறிந்திருக்கிறோம். (ரோமர் 8:26-27). இந்த எண்ணிமுடியாத அந்தரங்கமான உரையாடல், நமக்குள் இருக்கும் விலையேறப்பெற்ற மற்றும் வல்லமை வாய்ந்த தேவனின் ஆவியானவரால் நீடித்தது, இது ஒருபோதும் அநாகரிகம் அல்லது பெருமையால் தாழ்த்தப்படக்கூடாது (மத்தேயு 6:5). ஜெபம் என்பது நமது பரிசுத்தத்தை மற்றவர்களுக்கு நிரூபிப்பதற்காக அல்ல, மாறாக சர்வவல்லமையுள்ள தேவனுடனான நமது உறவை ஆழப்படுத்துவதற்காகவும், நம் பிதா நமக்குச் செவிசாய்க்கிறார், நம்மைப் பற்றி அக்கறை கொள்கிறார் - நமது கனவுகள் மற்றும் நம்பிக்கைகள், அத்துடன் நமது போராட்டங்கள் மற்றும் கவலைகள் என்று நம் இருதயங்களுக்கு உறுதியளிக்க வேண்டும்!
என்னுடைய ஜெபம்
அப்பா பிதாவே , ஜெபத்தின் எண்ணி முடியாத ஈவுக்கு மிக்க நன்றி. என் வார்த்தைகள் மற்றும் என் இருதயம் இரண்டையும் கேட்டதற்கு நன்றி. அருகில் இருந்ததற்கும் தொலைவில் இல்லாததற்கும் நன்றி. சொல்ல வார்த்தைகள் சரியாகக் கிடைக்காதபோது எனக்காகப் பரிந்து பேச எனக்குள் இருக்கும் பரிசுத்த ஆவியைக் கொண்டு என்னை ஆசீர்வதித்ததற்கு நன்றி. நான் உம்மை அடிக்கடி அழைக்காதபோது அல்லது உம் கிருபையுடன் கேட்கும் காதுகளை நான் சாதாரணமாக எடுத்துக் கொள்ளும்போது தயவுசெய்து என்னை மன்னியுங்கள். இயேசுவின் நாமத்தில், நான் உம்முடன் ஜெபிக்கும்போது நான் தாழ்மையும் ஆசீர்வாதமும் அடைகிறேன். ஆமென்.
