இந்தநாளுக்குரிய வேதவார்த்தையின் கருப்பொருள்
துதி என்பது நம் குணத்துடன் ஒன்றோடு ஒன்றாக பிணைக்கப்பட்டுள்ளது . ஆகவே, நாம் தேவனை தொழுதுக்கொள்வதற்கு , நம் இருதயத்தின் நோக்கமும், நம் வாழ்க்கையின் முயற்சியும் அவருடைய சித்தத்தை அறிந்து,புரிந்து வாழ்கிறோம் என்ற உறுதியான ஆவலை காண்பிக்க வேண்டும். இதை நாம் ஒருபோதும் நிறைவாக செய்ய மாட்டோம் என்றாலும், அவருடைய மகிமைக்காக நாம் வாழ முற்படும்போது, கிருபை நம்மை சூழ்ந்து கொள்ளுகிறது . ஆனால் ஆவிக்குரிய விஷயத்தில் அஜாக்கிரதையாய் அல்லது வேண்டுமென்றே பெலன் இல்லாதவர்களாய் இருந்து, அந்த கிருபையினால் மன்னிப்பை பெற்றுக்கொள்ளலாம் என்று எண்ணக்கூடாது.
என்னுடைய ஜெபம்
பரிசுத்தமுள்ள தேவனே , நான் உம்மைப் போல வல்லமையும்,ஞானமும், கனமும் உடையவனாக ஒருபோதும் இருக்க மாட்டேன் என்றாலும், குணாதிசயத்தில் உம்மைப் போல இருக்க வாஞ்சிக்கிறேன் . நான் உம்முடைய பரிசுத்த வேதத்தில் உம் சித்தத்தைத் தேடும்போதும், என் அனுதின வாழ்வில் கீழ்ப்படிதலைத் தேடும்போதும், என் கண்களைத் திறந்து, ஆவியின் மூலமாய் அடியேனை ஞானமுள்ளவனாக்கும் . என் பாவத்தை மன்னித்து, உம்முடைய சித்தத்தைச் முழு உறுதியுடனும் செய்ய , என் பாவத்தை அகற்றி, பரிசுத்தமான இருதயத்தை என்னில் உருவாக்கும் . இயேசுவின் நாமத்தினாலே நான் ஜெபிக்கிறேன். ஆமென்.
