இந்தநாளுக்குரிய வேதவார்த்தையின் கருப்பொருள்
சிட்சையை தண்டனை என்று நாம் தவறாக எண்ணி குழப்பமடையாவிட்டாலுங் கூட, இது கடினமானதாகவும், எரிச்சலூட்டுவதாகவும், தேவையற்றதாகவும் கருதப்படுகிறது. நம்மில் சோம்பலான மற்றும் பாவமுள்ள பகுதிகளுக்கு எல்லைகளை விரும்புவதில்லை அவைகள் நன்மைக்கு ஏதுவாக இருந்தாலும், அதற்கு நோக்கம் இருக்காது , ஏனென்றால் நாம் என்ன செய்ய விரும்புகிறோமோ அவற்றிற்கு முரண்படக்கூடும். ஆனால் கர்த்தர் நம்மை நேசிப்பதினால் சிட்சித்து ஆசிர்வதிக்கிறார் . இது அவரது சந்தோஷத்தின் அடையாளம். ஏன் ?ஏனென்றால் அவர் நம்மை மாற்றாமல், ஊக்கமின்றி, ஆர்வமின்றி விட்டுவிட விரும்புவதில்லை. நாம், நம்முடைய இலக்கை நெருங்க வேண்டுமென்று அவர் விரும்புகிறார்: இயேசு!
என்னுடைய ஜெபம்
நீதியுள்ள பிதாவே, அடியேன் சிட்சையை அதிகம் விரும்புவதில்லையென்று ஒப்புக்கொள்ளுகிறேன். ஆயினும், பிதாவே , உங்கள் சிட்சை எனது நன்மைக்காகவும் ஆவிக்குரிய ஆசீர்வாதத்துக்காகவும் என்பதை ஆழமாக அறிவேன். தயவுக்கூர்ந்து எனது வாழ்க்கையின் சூழ்நிலையை நன்றாய் தெரிந்துகொண்டு அவைகளை உபயோகப்படுத்தி இயேசுவை போல் ஆக உதவுங்கள். அவரின் நாமத்தினாலே ஜெபிக்கிறேன். ஆமென்.
