ข้อคิดเกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์วันนี้
"ยืนขึ้นและร้องตะโกนเถิด ถ้าเธอรักพระเยซูของฉัน ... " เป็นเพลงที่เด็กๆ ชอบร้อง แต่การนมัสการองค์เจ้าชีวิตที่แสนจะมีชีวิตชีวาและสนุกสนานแบบนั้นในวัยเด็กของเราหายไปไหนหมดละ พระคำของพระเจ้าแสดงให้เราเห็นว่าพระองค์ไม่ต้องการให้มันจางหายไปจากชีวิตเรา ให้อ่านพระคัมภีร์และให้เน้นดูถึงท่าทางทั้งหลายดูสิ ที่ใช้ในการนมัสการและสรรเสริญพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่และเป็นนิรันดร์ของเรา ในโลกที่อ้างชื่อของพระเจ้าแบบส่งๆ จนเป็นเรื่องปกตินี้ มันถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องลุกขึ้นร้องสรรเสริญพระองค์ — ไม่ใช่แค่ในคริสตจักร (คือการนมัสการในกลุ่มของเรา) และการเฝ้าเดี่ยวประจำวันของเรา (คือการนมัสการส่วนตัวของเรา) เท่านั้น แต่ยังต้องทำในชีวิตประจำวันของเราด้วย (คือการนมัสการในที่สาธารณะของเรา)
คำอธิษฐาน
พระบิดาบนสรวงสวรรค์ ข้าพเจ้าคิดไม่ออกเลยว่า ทำไมพระเจ้าผู้เป็นนิรันดร์และทรงฤทธิ์ จะต้องเลือกมาฟังคำอธิษฐานของข้าพเจ้าด้วย แต่ข้าพเจ้ารู้ว่าพระองค์ทรงฟังและทรงตอบสนองด้วย ขอบพระคุณพระองค์จริงๆ ขอพระองค์ได้รับการสรรเสริญจากการนมัสการของข้าพเจ้า ไม่ว่าจะเป็นการนมัสการในกลุ่มร่วมกับพี่น้องคนอื่นๆที่โบสถ์หรือในการเฝ้าเดี่ยวประจำวันหรือในการนมัสการเมื่ออยู่ท่ามกลางผู้อื่น ตอนที่ข้าพเจ้าพยายามเป็นแบบอย่างให้กับเพื่อนร่วมงาน มีแต่พระองค์ผู้เดียวที่เป็นพระเจ้าและควรค่าแก่การสรรเสริญทั้งสิ้น ขอทรงได้รับการสรรเสริญในชีวิตของข้าพเจ้า อธิษฐานในนามของพระเยซู อาเมน
