ข้อคิดเกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์วันนี้
เราได้รับการปลอบโยนเพราะใจเราแตกสลาย เราได้รับการปลอบโยนเพราะเราต้องการพระพร เราได้รับการปลอบโยนเพราะพระเจ้ารักเรา เราได้รับการปลอบโยนเพื่อเราจะได้ปลอบโยนคนอื่นต่อ ทุกข้อที่กล่าวมาถูกหมด แต่ข้อสุดท้ายสำคัญที่สุด เพราะบางครั้งเราจะยังไม่เห็นคุณค่าของการปลอบโยน จนกว่าเมื่อเราได้ไปปลอบโยนคนอื่น เราถึงจะเข้าใจ การปลอบโยนเป็นขั้นตอนสุดท้ายในการเยียวยารักษาจิตใจที่เศร้าหมอง ผิดหวัง เจ็บปวด และสูญเสีย ถ้าเราไม่ได้ส่งต่อการปลอบโยน แต่ปล่อยให้หยุดอยู่ที่เรา มันก็จะไร้ค่า ไร้ความหมาย และไร้พลัง งั้นมาปลอบโยนคนอื่นกันเถอะ
Thoughts on Today's Verse...
We are comforted because we are heartbroken. We are comforted because we need a blessing. We are comforted because God loves us. We are comforted to comfort others. While each of the above statements is true, the last is the most crucial one. There is something about comfort that cannot be fully realized until it is shared with someone else. It is that final step in the healing process of grief, disappointment, hurt, and loss. Until we share the comfort we have received, until we pass it on to another, our comfort is weak and shallow and limited. Comfort — pass it on!
คำอธิษฐาน
ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์และโลกนี้ พระผู้สร้างจักรวาล ขอบคุณที่รู้จิตใจของข้าพเจ้า เป็นห่วงเป็นใยข้าพเจ้า และปลอบโยนเมื่อข้าพเจ้าเจอกับความเจ็บปวด โปรดช่วยข้าพเจ้าที่จะแบ่งปันพระคุณ ความเมตตา การปลอบโยนของพระองค์กับคนอื่นในวันนี้ด้วยเถิด อธิษฐานในนามพระเยซู อาเมน
My Prayer...
O Lord, God of heaven and earth, Creator of the universe, thank you for knowing my heart, caring about my concerns, and comforting me when I am wounded. Help me to share your grace, mercy, and comfort with someone else today. In Jesus' name I pray. Amen.
