ข้อคิดเกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์วันนี้
พระเจ้ารอจนถึงเวลาแห่งประวัติศาสตร์ที่ได้กำหนดไว้ แล้วก็ส่งพระเยซูมา เป็นเวลาที่เหมาะเจาะมากจริงๆ คือเวลาที่ โรมเรืองอำนาจ ชาวยิวอยู่ใต้อำนาจโรม มีถนนที่ดี มีเสรีภาพ มีความปลอดภัย มีภาษากลางที่ใช้ค้าขายกัน มีการลงโทษที่โหดร้ายและป่าเถื่อนพร้อมกับการต่อสู้ทางศาสนา ในช่วงเวลาเช่นนี้ พระเจ้าก็ได้ส่งพระบุตรของพระองค์มาเกิดเป็นลูกของหญิงคนหนึ่ง พระเจ้ายอมให้บ้านพระองค์ว่างเปล่าเพื่อจะได้ส่งพระผู้ไถ่มาอยู่บ้านของเรา พระองค์ทำอย่างนั้นก็เพื่อเราจะได้เป็นลูกของพระองค์ได้ คือไม่ได้แกล้งเป็นนะ แต่เป็นลูกจริงๆ ที่มีสิทธิเต็มที่ เพื่อพระองค์จะไม่ใช่เป็นแค่พระเจ้า แต่ยังเป็นอับบาพ่อของเราด้วย
คำอธิษฐาน
ข้าแต่อับบา พระบิดา แค่ชื่อของพระองค์ก็มีค่าเกินพอสำหรับข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าถึงกับอ้าปากค้าง เมื่อรู้ว่าพระองค์ต้องสูญเสียขนาดไหน เพื่อทำให้ข้าพเจ้าเรียกพระองค์ว่าอับบาได้ มันเกินความเข้าใจจริงๆ แต่ข้าพเจ้าก็ขอขอบคุณ ข้าพเจ้ารู้อยู่แก่ใจว่าไม่คู่ควรที่เรียกพระองค์ว่าอับบา แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่พระองค์ต้องการ คำว่า อับบา มันสื่อถึงความเป็นผู้บริสุทธิ์ ผู้ชอบธรรม ผู้ทรงอำนาจ และผู้เป็นพ่อของพระองค์ ถึงแม้ข้าพเจ้าจะไม่มีวันเป็นลูกที่สมบูรณ์แบบได้ แต่ในวันนี้ข้าพเจ้าก็เชื่อมั่นว่าข้าพเจ้าเป็นลูกของพระองค์อย่างที่พระองค์บอกนั้น ขอขอบพระคุณในนามพระเยซู อาเมน
