اندیشه ها در مورد آیه امروز...
آیا می توانید به آنچه که نمی بینید اعتماد کنید؟ البته! این دیگر چه جور پرسشی است؟ زندگی ما به آنچه که نمی بینیم بستگی دارد— چیزهایی مثل نیروی جاذبه و هوایی که آنرا استنشاق میکنیم، من تنها از این دوتا اسم میبرم. ایمان به عیسی به اندازه باور داشتن این دو چیز، طبیعی است. مشکلی که وجود دارد این است که دلهای ما مشکوک هستند. باور کردن این مطلب که وجودی الهی ما را اینقدر دوست دارد، سخت است. تجربه به ما میگوید،« درست بودن این مطلب، باورکردنی نیست.» این تردید، شکل دگرگون شدهٔ پاسخی است که خدا میخواهد از ما ببیند: «خرّمی ای (شادی) که نمیتوان بیان کرد و پر از جلال است.» من در مورد شما نمیدانم، اما من هر دو را چشیده ام. من شادی را بر تردید ترجیح میدهم!
دعای من
ای پدر، وقتی که پیش بینی میکنم در حضور تو بودن به چه چیز میماند، قلبم از شادی مملو میشود—- زمانی که تو هر اشکی را از چشمانم پاک خواهی کرد و مرا از نو به آنهایی که دوستشان دارم و یا آنها را از طریق سابقه شان میشناسم، معرفی خواهی کرد. لطفاً نگذار که این حس پیش بینی از من دور و امید در قلبم محو بشود، صرفنظر از اینکه چه اتفاقی ممکن است بیفتد. در اسم مسیح دعا میکنم. آمین.
